โรครากขาวในสวนยางพารา

แนวทางหยุดโรครากขาว ในสวนยางพารา

“โรครากขาว” ของยางพาราเกิดจากเชื้อราขั้นสูงจำพวกเห็ด ( Basidiomycetes) ที่มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Rigidoporus microporus หรือ R.lignosus มีแนวโน้มแพร่ขยายและระบาด สร้างความเสียหายแก่พื้นที่ปลูกยาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ปลูกยางเดิม ซึ่งมีการปลูกยางแทนรอบใหม่ สามารถพบต้นยางเป็นโรคได้ตั้งแต่ 1-2 ปีแรกปลูก ทำให้ต้นที่เป็นโรคยืนต้นตายและเป็นแหล่งเชื้อแพร่กระจายแก่ต้นข้างเคียง ทั้งในแถวและระหว่างแถวต่อไป ทำให้จำนวนต้นยางต่อไร่ลดลง สูญเสียรายได้ ทั้งจากผลผลิตน้ำยางและไม้ยาง นอกจากนี้ยังต้องเสียค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมในการควบคุมและป้องกันโรคอีกด้วย

ปัญหาหลักของการระบาดของโรค อันเนื่องมาจากค่าใช้จ่ายที่ค่อนข้างสูงและวิธีการควบคุมโรครากในแปลงมีขั้นตอนที่ยุ่งยาก เป็นเหตุให้เกษตรกรไม่ได้ใส่ใจเท่าที่ควร

การกำจัดโรครากขาว มีการจัดการค่อนข้างยุ่งยากต้องกระทำโดยวิธีผสมผสาน คือ ทั้งด้านเขตกรรม ด้านสารเคมี และการเฝ้าระวังอย่างใกล้ชิด ซึ่งสารเคมีที่ใช้ในการควบคุมโรครากของยางพาราในปัจจุบันถือว่าเป็นวิธีที่สะดวก ปฏิบัติได้ง่าย มีประสิทธิภาพรวดเร็ว และให้ผลดีกว่าวิธีการอื่น

1. การเตรียมแปลงปลูกโดยการทำควมสะอาดแปลงด้วยการขุดตอไม้และรากไม้ออก เป็นวิธีป้องกันโรคที่ดีที่สุด

2. เมื่อต้นยางเกิดโรคแล้วเกษตรกรอาจไม่ทราบสาเหตุ และไม่ใส่ใจป้องกันรักษาโรค ทำให้ต้นยางตายและลุกลามในพื้นที่กว้างอย่างรวดเร็ว

3. หากต้นยางใหญ่แล้วเป็นโรคแล้วการจัดการจะยุ่งยากต้องใช้วิธีผสมผสาน ทั้งด้านเคมีเกษตร และเกษตรชีวภาพ ทั้งต้องเฝ้าระวังอย่างใกล้ชิด เกษตรกรจึงมักปล่อยให้โรคลุกลามและเป็นปัญหาเรื้อรัง

การป้องกันกำจัดโรครากขาวในทางชีวภาพ

แนะนำให้ใช้ KOKOMAX 1 กิโลกรัม/น้ำ 200 ลิตร กรณีระบาดมาก หรือ KOKOMAX 1 กิโลกรัม/น้ำ 400 ลิตร กรณีป้องกัน ราดรดให้ทั่วโคนต้นยาง และฉีดพ่นลำต้น ทั้งยังช่วยป้องกันโรคที่เกิดจากเชื้อราและแบคทีเรีย เช่น รากเน่า รากขาว โคนเน่า เส้นดำ เป็นต้น หากต้นยางเป็นโรคใบจุด ในกรณีต้นเล็กก็สามารถนำไปฉีดพ่นทั่วต้น เพื่อป้องกันโรคใบจุดได้เป็น